کد مطلب:42016 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:28

گنجینه پرسمان » تاريخ و سيره

خطيب توانا، حاج سيد علي محمد وزيري كه بود؟

رويدادهاي روزگار، بسان چين شكن دريا، برق آسا ميگذرند، حوادث، بسان مهتاب در آب روان با يك چشم به هم زدن به جهان ديگر سرازير ميشوند، و جهان پيوسته در دامن خود امت هايي را ميپرورد سپس امت ديگري را جايگزين آنها ميسازد، تاريخ ستمگر، همگان را بدست فراموشي ميسپارد، و نام و نشاني از آنان حتي در خاطرهها و در زواياي كتابها و كتابخانه هم باقي نميماند.
ولي در اين جا حساب مردان بزرگ كه آثار بزرگتري از خود به يادگار مينهند از اين سنت تاريخي جداست، آنان در پرتو اعمال نيك خود، بر حيات خويش ابديت و جاودانگي ميبخشند، و مرور زمان و طلوع خورشيد، و غروب ماه، غبار نسيان بر نام و نشان آنان نمينشاند. و اگر حيات مادي آنان سپري شود با مرگ خود تولد ديگري پيدا ميكنند، و مرگ آنان سرآغاز حيات جديدي ميشود
و يا به قول اقبال لاهوري:
اي بسا شاعر كه بعد از مرگ زاد چشم خود بست، چشم ما گشاد
در ميان شخصيتهاي بزرگ كه جهان در دامن خود پرورش داده نام پيامبر گرامي (صلي الله عليه و آله وسلم) پيوسته بر تارك اعصار مي درخشد، زيرا او با سرمايه ايمان و زهد ووارستگي، ارزشمندترين خدمت را به جامعه انساني انجام داده و لذا زنده و جاودانه و باقي مانده است، و نام مبارك او در هر شبانه روز زينت بخش مآذن و گلدستههاي مساجد است و گفتار الهي « ورفعنا لك ذكرك» انشراح/4 دربارة او هر شب و روز، تحقق ميپذيرد.
قرآن در يكي از آيات خود، از يك چنين سنت الهي گزارش ميدهد و ميفرمايد: « مهر و مودت انسانهاي با ايمان كه عمل صالح انجام دهند بر دلها نقش ميبندد و محو و نابودي به آن راه ندارد» چنان كه ميفرمايد:
«إن الذين آمنوا و عملوا الصالحات سيجعل لهم الرحمن وداً» مريم/97
[آنان كه به خدا ايمان آورده وعمل صالح انجام دادهاند خداي رحمان مهر و مودت آنان را ( بردلها) پايدار ميسازد.]
از اين بيان ميتوان فلسفه جاوداني بودن مهر صالحان و عالمان و وارستگان را به دست آورد، اين نوع مهر ساخته و پرداخته تبليغات رسانهها نيست و هرگز نميتوان آن را با زر و زيور خريد، اين زاييده عمل نيك است كه از انسان به يادگار ميماند و ديگران از چشمه زلال آن بهرهمند ميشوند.
عالم وارسته خدمتگزار صديق حجه السلام و المسلمين مرحرم حاج سيدعلي محمد وزيري قدس سره (1312-1398هـ) يكي از مصاديق بارز اين سنت الهي است.
دو خدمت بزرگ او مايه جاوداني و ماندگاني او در قلوب و خاطرهها است.
1. تعمير و مرمت مسجد جامع كبير يزد كه بر اثر بي مهريهاي دستگاههاي مختلف رو به ويراني گذارده بود بار ديگر جامه نو پوشيد و به صورت يك مسجد آبرومند وكم نظير در آمد. و باني اين كار خير مشمول آيه « إنما يعمر مساجد الله من آمن بالله » گرديد.
2. تأسيس كتابخانه بزرگ و پر اهميت بنام كتابخانه وزيري در كنار همين مسجد كه هم اكنون يكي از كتابخانههاي كم نظير ايران بشمار ميرود، و در درون خود متجاوز از صد هزار كتاب جاي داده و فرهنگ غني اسلام را از نابودي و غارتگري بيگانگان نجات داده است.
كتابخانه در كنار مسجد
تقارن و در كنار هم قرار گرفتن اين دو مركز، كه يكي مركز پرورش ايمان و اخلاق، و ديگري پرورش فرهنگ و دانش است، نشانه جدايي ناپذيري دين از علم است، و عملاً ميرساند كه در اسلام دين از دانش و دانش از دين جدا نيست، و هيچ جامعهاي نميتواند با يك بعدي و تك عاملي زندگي كند.
علم به دين گرمي و قدرت ميبخشد كه مشكلات زندگي مردم را حل كند، همچنان كه دين علم را كنترل ميكند، از اين جهت قرآن اين دو عامل را كنار هم ميگذارد و چنين ميفرمايد:
«و قال الذين اوتوا العلم و الإيمان لقد لبثتم في كتاب الله إلي يوم البعث…» روم/56
[كساني كه علم و ايمان به آنان داده شد ميگويند شما به فرمان خدا تا روز قيامت در عالم برزخ درنگ كرديد.]
خطيب ارجمند مرحوم وزيري نخستين فرد نيست كه عملاً بر جدايي ناپذيري اين دو، صحه نهاده و به آن تجسم بخشيده است بلكه از روزگاران پيشين دانشمندان اسلامي پيوسته مدارس را در كنار مساجد ميساختند و غالب مدارس شهرهاي ايران و عراق و مصر و سوريه و مغرب و غيره در كنار مساجد ساخته شده است، وهمگي منادي جدايي ناپذيري دين وعلم، ايمان و دانش است.
كساني كه با كتاب و نگارش سر و كار دارند ميدانند كه اين مرد بزرگ تاريخ، چه خدمت عظيمي به فرهنگ اسلامي نموده، و چه سرمايه كلاني را از دستبرد غارتگران بين المللي مصون داشته است.
به حق نمي توان كار بزرگ اين راد مرد الهي را، تقويم و ارزيابي كرد و آيندگان بايد او را بشناسند، و عمل وي را ارزيابي كنند، و به تعبير جد بزرگوارش اميرمؤمنان «غداً تعرفوني» در آينده اين گونه شخصيتها بيشتر و بهتر شناسايي ميشوند.
من در پايان از روح بلند مرحوم وزيري پوزش ميطلبم كه نتوانستم نيم رخي روشن از سيماي فضيلت او ترسيم كنم.

---

: آية الله جعفر سبحاني
سيماي فرزانگان ج 2